Дзень Капаэрыста 3 жніўня зацверджаны ўрадам штата Сан-Паўлу ў 1985 годзе – закон № 4.649 (https://www.al.sp.gov.br/norma/27494).

Пасля адмены рабства ў 19 стагоддзі беспрацоўныя афратворцы сталі працаваць у галоўных партовых гарадах, перавозячы мэблю, тавары і смецце.

Іх адзінай зброяй была капаэйра. Спалучаючы спрыт з дубінкамі і нажамі былыя рабы запалохвалі насельніцтва. Але з прыходам Рэспублікі, у 1889 годзе, маршал Дэадора да Фансека пачаў кампанію па барацьбе з капаэйрай.

У кастрычніку 1890 года быў выдадзены Закон 487, прыняты Сампайо Ферразам. Пакараннем былі прымусовыя працы ад двух да шасці месяцаў на востраве Фернанда-дэ Наранья.

Артыкул 402 “Аб вандроўных капаэйрыстах” абвяшчае:

“Забараняецца выконваць на вуліцах і пляцах практыкаванні на спрыт і цялесны спрыт, вядомыя як capoeiragem; разгульваць са зброяй ці прадметамі, здольнымі прычыніць цялесныя пашкоджанні, справакаваць беспарадкі ці хваляванні, пагражаць вызначанай або нявызначанай асобе або выклікаць страх перад якім-небудзь зло.”

Толькі праз сорак гадоў прэзідэнт рэспублікі Жэтуліо Варгас дазволіў некаторыя народныя ўяўленні, сярод якіх была і капаэйра, якая сёння, аднак, прэтэндуе на ўдзел у Алімпійскіх гульнях.

А чаму ж дзень капаэрыста адзначаюць менавіта 3 жніўня гэтага і бразільцы не ведаюць. Аб няўцешных пошуку сэнсу можна прачытаць тут (https://berimblog.com.br/2017/08/03/dia-do-capoeirist..), калі вы вядома валодаеце партугальскім. На сённяшні дзень у Бразіліі не цішэюць спрэчкі наконт выбару даты Нацыянальнага дня Капаэйры, але да адзінага рашэння прыйсці не могуць. А пакуль яны спрачаюцца ўвесь свет святкуе Дзень капаэрыста 3 жніўня.